Ενδομητρίωση: 6μηνη θεραπεία με Arvekap 3.75 μετά από λαπαροσκόπηση

Το παρακάτω ποστ, αλλά και αρκετά ακόμα θα είναι αφιερωμένα στην προσωπική μου εμπειρία με τις ενέσεις Arvekap 3.75 ως θεραπεία της ενδομητρίωσης. 

Μια αναδρομή στο παρελθόν...

   Προσπαθούμε για παιδί με το σύζυγό μου εδώ και 4 χρόνια χωρίς ποτέ να επιτευχθεί εγκυμοσύνη. Έγιναν άπειρες εξετάσεις και τελικά βρέθηκα να πάσχω από ενδομητρίωση, στένωση τραχήλου, υπερπρολακτιναιμία και υποθυρεοειδισμό... Να μην πολυλογώ... έκανα λαπαροσκόπηση πριν 1 μήνα και αφαίρεσαν μια κύστη 3,5 εκατοστά από την αριστερή μου ωοθήκη και ταυτόχρονα έγινε και διάνοιξη τραχήλου. Να αναφέρω ότι δεν είχα ποτέ πόνους λόγω της ενδομητρίωσης. Το μόνο σύμπτωμα που έχω είναι η υπογονιμότητα. Η λαπαροσκόπηση έγινε τη δεύτερη μέρα της περιόδου μου. Ο γιατρός μου συνέστησε να ξεκινήσω της ενέσεις Arvekap 3,75 την πρώτη μέρα της πρώτης περιόδου μετά το χειρουργείο. Θα κάνω μια ένεση κάθε μήνα για 6 ολόκληρους μήνες. 

   Επειδή προσπαθώ να ενημερωθώ μέσα από ξένα sites για το τι με περιμένει με αυτό το φάρμακο και πραγματικά, αυτά που διαβάζω είναι τρομακτικά.. (Η αντίστοιχη ένεση στο εξωτερικό, λέγεται Lupron), αλλά και επειδή δεν βλέπω σε κάποιο forum ή σε κάποιο blog στα ελληνικά, μια λεπτομερή περιγραφή της όλης εμπειρίας, αποφάσισα να σας περιγράψω με ποιο τρόπο αυτή η ένεση λειτούργησε σε εμένα, μέρα με τη μέρα. 

Ξεκινάμε λοιπόν:

1η ένεση Arvekap 3.75 => Ημερομηνία 7/7/2017

Βλέπω ελάχιστες καφέ σταγόνες και αφού είχαν περάσει 26 ημέρες από τη λαπαροσκόπηση, αποφάσισα ότι αυτό ήταν μάλλον η περίοδος μου. Επίσης είμαι απίστευτα πρησμένη και με αρκετό πόνο στο στήθος. Μιλάω με τη φαρμακοποιό μου και συνεννοούμαστε να μου κάνει την ένεση το απόγευμα. Στις 19:30 πηγαίνω στο φαρμακείο και κάνω την πρώτη ένεση. Ο πόνος ήταν ελάχιστος.. Αυτό που ένιωθα πιο πολύ ήταν το φάρμακο να προχωράει μέσα στο σώμα μου. Ήταν λίγο ενοχλητικό, αλλά όχι κάτι το τρομερό. Γυρίζω σπίτι και μετά από λίγο αρχίζω να νιώθω πονοκέφαλο, αδυναμία και ελαφρά ζαλάδα. Τα συμπτώματα αυτά πέρασαν ύστερα από 2 περίπου ώρες. Κοιμήθηκα κανονικά χωρίς καμία ενόχληση. Το σημείο της ένεσης έτσουζε όταν το ακουμπούσα. Δεν είχα κάποια μελανιά ούτε κοκκινίλα. Η επόμενη ένεση θα γίνει σε 28 ημέρες μετά από την 1η ένεση.

1ος Μήνας => 1η εβδομάδα

7/7/2017 εώς 9/7/2017: Τις πρώτες 3 ημέρες συνεχίζω κι έχω καφέ σταγόνες, πόνο στο στήθος και πρήξιμο. Δεν παρατηρώ κάποιο άλλο σύμπτωμα. 

10/7/2017: Το βράδυ της 4ης μέρας ξυπνάω από έντονο πόνο εσωτερικά, ακριβώς κάτω από την τομή που έχω στην περιοχή του μπικίνι. Μετά από λίγες ώρες υποχωρεί. 

11/7/2017: Την 5η μέρα, ο πόνος είναι πιο ήπιος, αλλά έχω ενοχλήσεις όλη την ημέρα.. Επίσης, άρχισα να έχω και κάποια ξεσπάσματα... Κάποια νεύρα να το πω.. Αλλά μου φαίνεται περίεργο από τόσο νωρίς να ξεκίνησαν οι παρενέργειες. Μάλλον θα αυθυποβάλλομαι.. Το βράδυ της ίδιας μέρας ξεκινάει μια πολύ βαριά περίοδος ή έντονη αιμορραγία. Σύμφωνα με τις οδηγίες του φαρμάκου, αυτό είναι λογικό στην αρχή της θεραπείας. Συγκεκριμένα οι οδηγίες αναφέρουν:

"Γενική ανοχή σε γυναίκες:  Πολύ συχνές κατά την έναρξη της θεραπείας:

-Επιδείνωση συμπτωμάτων ενδομητρίωσης (πυελικός πόνος, δυσμηνόρροια) κατά   τη   διάρκεια   της   αρχικής   και   παροδικής   αύξησης   των   επιπέδων οιστραδιόλης πλάσματος. Αυτά τα συμπτώματα είναι παροδικά και συνήθως εξαφανίζονται σε μία έως δύο εβδομάδες

-Αιμορραγία εκ του γεννητικού συστήματος όπως μηνορραγία, μητρορραγία ή σταγονοειδής αιμόρροια, που συμβαίνουν κατά τον μήνα που ακολουθεί την πρώτη ένεση."

Παρότι λοιπόν το είχα διαβάσει, μπορώ να πω ότι είχα τρομοκρατηθεί γιατί φοβάμαι τη λέξη αιμορραγία. Άλλο περίοδος κι άλλο αιμορραγία. Κι εγώ είχα πολλή. Το βράδυ αυτό δεν έκλεισα μάτι από την τρομάρα μου και για να ξεχαστώ ξεκίνησα να γράφω σε αυτό το blog. 

12/7/2017: Η 6η μέρα... Τόσο αίμα δεν έχω βγάλει ποτέ στη ζωή μου. Τελείωσα 1 κουτί σερβιέτες μέσα σε 1μιση μέρα. Δεν θέλω να μπω σε περισσότερες αηδιαστικές περιγραφές.. Ήταν χάος. Τόσο πολύ που δεν μπόρεσα να βγω από το σπίτι. Αρχίζω να πανικοβάλλομαι και τελικά παίρνω τηλέφωνο το γιατρό, ο οποίος μου είπε να μην ανησυχώ κι ότι είναι η αρχική επίδραση του φαρμάκου. Το ήξερα, το διάβασα στις οδηγίες, αλλά άλλο είναι να το ακούς από το στόμα του γιατρού. Ηρέμησα κάπως και απλά πέρασα τη μέρα μου ξαπλωμένη.

13/7/2017: Αισίως, φτάσαμε στο τέλος της 1ης εβδομάδας... Το αίμα σταμάτησε ξαφνικά, όπως ήρθε ξαφνικά. Έχω μόνο κάτι κόκκινες σταγόνες. Όμως, έφυγε η αιμορραγία και ήρθε ο πονοκέφαλος σε συνδυασμό με μια αφόρητη ζαλάδα... Ένιωθα απίστευτη εξάντληση. Αποφάσισα όμως να μην κάτσω άλλο στο κρεβάτι και να κάνω καμιά δουλειά στο σπίτι επιτέλους μπας και είναι η ιδέα μου και μου περάσει.. Έκανα σχεδόν γενική καθαριότητα.. Και μετά κόντεψα να λιποθυμήσω από τη ζαλάδα.. ίσως έπρεπε να τη βγάλω πάλι ξάπλα. Τώρα, η ζαλάδα ή είναι παρενέργεια ή είναι από το πολύ αίμα που έχασα. 'Ισως να έπεσε ο αιματοκρίτης μου. Έτσι κι αλλιώς, τη Δευτέρα θα κάνω εξετάσεις αίματος και θα το διαπιστώσω.